Mój związek będzie zupełnie inny! Czyli czy możliwe jest wejść w relacje z czystą kartą?
Znacie te postanowienia ?
Mój związek będzie zupełnie inny, niż związek moich rodziców!
Nie będę taka, dla mojego męża jak była matka dla ojca!
Ja bym nigdy nie związał się z kobietą, która mnie tak ogranicza jak moja matka ogranicza ojca!
Mój mąż będzie zupełnie inny niż mój tata!
Nie jest to możliwe, żebyśmy pozbyli się tego, co dostaliśmy od rodziny pochodzenia w kontekście schematów relacji. Od pierwszych dni życia uczymy się relacji, to jak dbają o nas opiekunowie, jaki wzór relacji pokazują rodzice (dziadkowie) ma wpływ na nas w dorosłości.
Relacja z pierwszym obiektem, w kontekście psychologicznym ma fundamentalne znaczenie dla kształtowania sposobu, w jaki nawiązujemy i utrzymujemy związki w dorosłym życiu.
Pojęcie „pierwszego obiektu” odnosi się zwykle do pierwszych bliskich relacji dziecka, najczęściej z matką, ojcem lub głównym opiekunem. Teoria więzi opiera się na założeniu, że jesteśmy tak zaprogramowani żeby dążyć do bliskości z najważniejszymi osobami w naszym życiu. W dzieciństwie są to rodzice a w dorosłości nasi partnerzy. Przyjrzyjmy się więc temu, co z tego co rozwinęliśmy w naszych rodzinach pochodzenia wpływa na nasz dorosły związek.
1.Teoria Przywiązania – czyli czy jestem bezpieczna/y w związku
John Bowlby i Mary Ainsworth opracowali teorię przywiązania, która wyjaśnia, jak wczesne więzi z opiekunami kształtują zdolność do nawiązywania związków w przyszłości. Przyjrzyjmy się więc jak style przywiązania, ukształtowane w pierwszych miesiącach naszego życia wpływają na dorosłe relacje:
– Bezpieczny styl przywiązania – : Ten styl rozwijają dzieci, które mają dostępnych, wrażliwych i reagujących opiekunów, W dorosłych związkach, taki osoby są zdolne do tworzenia zdrowych, stabilnych i intymnych relacji w których czują się pewnie. Takie osoby mają zaufanie do partnera, rzadziej interpretują zachowania partnera jako odrzucenie. Czują się bezpiecznie, również będąc dalej od bliskiej osoby.
– Lękowy styl przywiązania – : Jeśli opiekunowie są nieprzewidywalni lub niewrażliwi na potrzeby dziecka, dzieci mogą rozwinąć lękowy styl przywiązania. W dorosłym życiu może to prowadzić do nadmiernej potrzeby bliskości, zazdrości i obaw o opuszczenie. Takie osoby partnera stawiają “wyżej”, dbają o jego potrzeby zaniedbując swoje, co wynika z leku przed odrzuceniem. Boją się, że nie są wystarczający żeby zasługiwać na miłość, w związku z tym “sklejają” się z partnerem, niejako więziąc go.
– Unikający styl przywiązania – Ten styl rozwija się u dzieci, które miały nieobecnego, niewrażliwego opiekuna, który nie okazywał bliskości emocjonalnej. Takie osoby, w dorosłości charakteryzują się wysoką samooceną i niskim poziomem zaufania do innych. W związkach utrzymują dystans, mają trudność z budowaniem intymności. W sytuacjach kryzysowych radzą sobie same, widząc w partnerze dodatkowe obciążenie.
2. Powielanie Wzorców Rodzinnych- czyli niedaleko pada jabłko od jabłoni
Rodzina to nasza pierwsza grupa społeczna. Dziecko w tej grupie uczy się, przez przekazy (jawne bądź nie), jak wchodzić w relacje, jak rozwiązywać problemy, Wzorce zachowań obserwowane w relacjach z pierwszymi obiektami często są powielane w dorosłych związkach:
– Nawyki komunikacyjne: Dzieci uczą się sposobów komunikacji z obserwacji swoich rodziców. Jeżeli w domu dominowały konflikty, unikanie konfrontacji lub brak otwartej komunikacji, to dorosły w bliskiej relacji będzie miał trudność w budowaniu bezpiecznej i opartej na zaufaniu komunikacji.
– Wzorce emocjonalne – To w jaki sposób w rodzinie wyrażano miłość, złość, jak wyglądało wsparcie – przenosimy do naszych dorosłych relacji. Jeżeli różnica w tych wzorcach, w rodzinach pochodzenia partnerów, jest zbyt duża mogą pojawić się niezaspokojone potrzeby, poczucie odrzucenia.
3. Poszukiwanie Znajomych Dynamik – czyli skąd my się znamy
Ludzie mają tendencję do poszukiwania w dorosłych związkach dynamik podobnych do tych, które znają z dzieciństwa. Jest to często nieświadomy proces, który może prowadzić do powtarzania negatywnych wzorców:
– Poszukiwanie podobnych partnerów: Osoby mogą wybierać partnerów, którzy w jakiś sposób przypominają im ich rodziców, nawet jeśli te cechy rodziców były negatywne. Na przykład kobieta wiąże się z mężczyzną uzależnionym, mimo że miała uzależnionego ojca, mężczyzna wiąże się z zagarniającą kobietą, podobną do swojej zaborczej matki.
– Rekonstrukcja – Ludzie mogą nieświadomie dążyć do odtworzenia problematycznych aspektów swoich wczesnych relacji w próbie ich rozwiązania. Dorosłe osoby mogą oczekiwać od partnera zaspokojenia tych potrzeb, których nie zaspokoili rodzice.
4. Psychodynamika – czyli to czego nie widać a istnieje
W psychoanalizie, pierwszy obiekt odgrywa kluczową rolę w formowaniu psychicznych struktur i mechanizmów obronnych, które wpływają na dorosłe relacje, kształtuje to w jaki sposób radzimy sobie w momentach zagrożenia, jakie decyzje w związkach podejmujemy:
– Mechanizmy obronne: To jak jednostka radziła sobie z emocjonalnymi trudnościami w dzieciństwie (np. poprzez wyparcie, projekcję) może wpływać na jej strategie radzenia sobie z konfliktami w dorosłych związkach. Jeżeli mechanizmem obronnym dziecka było np zaprzeczenie, w dorosłości może powodować że udajemy że nie ma problemu, zachowujemy się jakby nic się nie stało.
– Nieświadome potrzeby i pragnienia: Nieświadome pragnienia związane z pierwszym obiektem mogą wpływać na wybory partnerów i dynamikę relacji. Część naszych decyzji, wyborów podyktowana jest naszymi pragnieniami zaspokojenia lub odtworzenia relacji z pierwszym obiektem.
5. Rola Traum i Zaburzeń czyli niechciany bagaż
Traumatyczne doświadczenia z wczesnych lat życia, takie jak przemoc, zaniedbanie czy nadużycia, mogą mieć długotrwałe skutki na nasze związki.
– PTSD i zaburzenia lękowe: Wczesne traumy (przemoc, nadużycia), mogą prowadzić do rozwoju PTSD i zaburzeń lękowych, które mogą wpłynąć na to jak budujemy zaufanie i intymność w związku. Wczesne zranienia mogą być obecne w związku jako dystans, zaborczość czy niemożność realizowania intymności w związkach.
– Zaburzenia osobowości Niektóre zaburzenia osobowości, takie jak zaburzenie osobowości borderline, mają swoje korzenie w trudnych wczesnych relacjach i mogą znacząco utrudniać tworzenie stabilnych związków.
6. Transformacja i Rozwój czyli możesz wszystko zmienić jeśli tylko chcesz
Mimo silnego wpływu pierwszych relacji, na to jak w dorosłości wchodzimy w bliskie związki i jak je utrzymujemy – możliwa jest zmiana i rozwój:
– Terapia i wsparcie: Psychoterapia, może pomóc jednostkom lub partnerom zrozumieć i zmienić negatywne wzorce relacyjne. Można nad tym pracować w psychoterapii indywidualnej ale jest to też element pracy w psychoterapii par.
– Świadomość i praca nad sobą: Zrozumienie swojego stylu przywiązania i pracy nad świadomym budowaniem zdrowych relacji, daje szanse na zbudowanie bezpiecznej, trwałej i satysfakcjonującej relacji.
Podsumowanie
Relacja z pierwszym obiektem ma głęboki wpływ na sposób, w jaki nawiązujemy i utrzymujemy relacje w dorosłym życiu. Wzorce przywiązania, komunikacji i radzenia sobie z emocjami, kształtowane w dzieciństwie, często powtarzają się w dorosłych związkach. Rozpoznanie i zrozumienie tych wpływów jest kluczem w pracy nad samorozwojem i rozwojem bliskich relacji.
Jeżeli przeżywasz kryzys w relacji, masz ochotę przyjrzeć się swoim „spadkom”, zrozumieć dynamikę swojej relacji lub Odkryć dlaczego wybierasz za każdym razem podobnych do siebie partnerów, zapraszam na konsultacje.
Zapisz się przez portal Znany Lekarz lub zadzwoń 501627873.